ကျောက်မီးသွေးလောင်ကျွမ်းမှုကို ရှောင်ရှားရန် လေထုထဲသို့ အောက်ဆီဂျင်ပါဝင်မှု လျော့နည်းသွားပါသည်။ ကျောက်မီးသွေးတွင်းများတွင် မီးမလောင်စေရန် အတွေ့ရများဆုံးနည်းလမ်းမှာ ၎င်းတို့အား နိုက်ထရိုဂျင်ဖြည့်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ အဓိကအားဖြင့် နိုက်ထရိုဂျင်၏ဝိသေသလက္ခဏာများ- အရောင်မဲ့၊ အရသာမရှိသော၊ အဆိပ်မရှိသော၊ အဆိပ်အတောက်မရှိသော၊ အလွန်ကောင်းမွန်သော တည်ငြိမ်မှု (အထူးသဖြင့် တုန်ခါမှု၊ အပူနှင့် လျှပ်စစ်မီးပွားများ၏ လုပ်ဆောင်ချက်အောက်တွင်)။ နိုက်ထရိုဂျင်သည် ထုတ်လုပ်ရန် ရိုးရှင်းသည်၊ စီးပွားရေးစရိတ်သက်သာပြီး အခြေခံအားဖြင့် လုပ်ဆောင်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကို မညစ်ညမ်းစေပါဘူး။

မီးလောင်မှုကို ကာကွယ်ရန် ကျောက်မီးသွေးတွင်းများထဲသို့ နိုက်ထရိုဂျင် ဖြည့်သွင်းခြင်း၏ အခန်းကဏ္ဍဖြစ်သည်။:

( 1)  ) ကျောက်မီးသွေးတွင်းထဲသို့ နိုက်ထရိုဂျင် ဖြည့်ပြီးနောက်၊ တောက်တောက်တွင် အောက်ဆီဂျင်ပါဝင်မှု လျော့နည်းသွားသည်။ နိုက်ထရိုဂျင်သည် ကျောက်မီးသွေး၏ ကွဲအက်နေသော မျက်နှာပြင်သို့ အောက်ဆီဂျင်ကို တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း အစားထိုးပေးပြီး ကျောက်မီးသွေး၏ အဏုကြည့်မျက်နှာပြင်ဖြင့် လဲလှယ်ခြင်းနှင့် စုပ်ယူခြင်းတို့ကို ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် ကျောက်မီးသွေး၏ မျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ အောက်ဆီဂျင်စုပ်ယူမှုကို လျှော့ချပေးပြီး ကျောက်မီးသွေး၏ ဓာတ်တိုးမှုကို အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ တားဆီးခြင်း သို့မဟုတ် နှေးကွေးစေသည်။

(2 )  နိုက်ထရိုဂျင်ဆေးထိုးခြင်း၏ အချို့သော ပိတ်စအခြေအနေများတွင် မီးဘေးကြိုတင်ကာကွယ်ရေးဧရိယာအတွက်၊ ကျောက်မီးသွေးတွင်းတွင် နိုက်ထရိုဂျင်ကို ရေရှည်စဉ်ဆက်မပြတ်ဖြည့်သွင်းပြီးနောက် နိုက်ထရိုဂျင်ပမာဏများစွာသည် တောက်တောက်အတွင်း အပြုသဘောဆောင်သောဖိအားဖြစ်စေနိုင်သောကြောင့် မှင်တွင်းရှိ လေယိုစိမ့်မှုပမာဏကို လျှော့ချနိုင်ခြင်း၊ ထို့ကြောင့် ကျောက်မီးသွေးသည် ညစ်ညမ်းသောပတ်ဝန်းကျင်တွင် ကျန်ရှိနေပြီး ဓာတ်တိုးရန်မလွယ်ကူပါ။

( 3)   အပူချိန်နိမ့်နိုက်ထရိုဂျင်သည် ကျောက်မီးသွေးကိုယ်ထည်မှတဆင့် စီးဆင်းလာသောအခါတွင် ကျောက်မီးသွေးဓာတ်တိုးခြင်းမှ ထုတ်ပေးသော အပူ၏အစိတ်အပိုင်းကို စုပ်ယူနိုင်ပြီး၊ ကျောက်မီးသွေးအပူပေးနှုန်းကို နှေးကွေးစေပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကြားခံ၏ အပူချိန်ကို လျှော့ချပေးနိုင်သောကြောင့် ကျောက်မီးသွေးဓာတ်တိုးခြင်းကို နှောင့်နှေးခြင်း သို့မဟုတ် ရပ်တန့်စေပါသည်။ အပူများစုပုံခြင်းအခြေအနေများ ပျက်စီးခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။

( 4)   တောက်တောက်အတွင်းရှိ လောင်ကျွမ်းနိုင်သော ပေါက်ကွဲနိုင်သော ဓာတ်ငွေ့ကို နိုက်ထရိုဂျင်နှင့် ရောနှောသောအခါ၊ နိုက်ထရိုဂျင်ပါဝင်မှု တိုးလာခြင်းဖြင့် ပေါက်ကွဲသည့် အပိုင်းကို တဖြည်းဖြည်း လျော့ကျသွားပါသည်။ inert gas နှင့် လောင်ကျွမ်းနိုင်သော ဓာတ်ငွေ့များ၏ အရောအနှောအချိုးသည် သတ်မှတ်ထားသော တန်ဖိုးတစ်ခုသို့ ရောက်ရှိသောအခါ၊ အရောအနှော၏ အပေါ်နှင့် အောက် ပေါက်ကွဲခြင်း ကန့်သတ်ချက်သည် တိုက်ဆိုင်သွားကာ အရောအနှောသည် ၎င်း၏ ပေါက်ကွဲနိုင်စွမ်း ဆုံးရှုံးသွားသည်။