ความเข้มข้นของออกซิเจนในอากาศจะลดลงโดยการฉีดก๊าซเฉื่อยเข้าไปในอากาศเพื่อหลีกเลี่ยงการเผาไหม้ถ่านหิน วิธีป้องกันไฟไหม้ในเหมืองถ่านหินที่พบมากที่สุดคือการเติมไนโตรเจนลงในเหมือง สาเหตุหลักมาจากลักษณะของไนโตรเจน: ไม่มีสี ไม่มีรส ไม่มีพิษ ไม่กัดกร่อน มีเสถียรภาพดีมาก (โดยเฉพาะภายใต้การกระทำของการสั่นสะเทือน ความร้อน และประกายไฟทางไฟฟ้า) ไนโตรเจนผลิตง่าย ต้นทุนทางเศรษฐกิจต่ำ และโดยพื้นฐานแล้วไม่ ไม่ก่อให้เกิดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม

บทบาทของการเติมไนโตรเจนลงในเหมืองถ่านหินเพื่อป้องกันเพลิงไหม้คือ:

( 1)  )หลังจากเติมไนโตรเจนลงในเหมืองถ่านหิน ความเข้มข้นของออกซิเจนในแพะจะลดลง ไนโตรเจนแทนที่ออกซิเจนบางส่วนลงในพื้นผิวรอยแยกของถ่านหิน และแลกเปลี่ยนและดูดซับด้วยพื้นผิวขนาดเล็กของถ่านหิน ซึ่งช่วยลดการดูดซับออกซิเจนบนพื้นผิวถ่านหิน และยับยั้งหรือชะลอการเกิดออกซิเดชันของถ่านหินได้ในระดับสูง

(2 )  สำหรับพื้นที่ป้องกันอัคคีภัยที่มีการฉีดไนโตรเจนในสภาวะปิด หลังจากการเติมไนโตรเจนในเหมืองถ่านหินอย่างต่อเนื่องในระยะยาว ไนโตรเจนจำนวนมากสามารถสร้างแรงดันบวกในแพะ ซึ่งจะช่วยลดปริมาณการรั่วไหลของอากาศในแพะ เพื่อให้ถ่านหินยังคงอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เป็นพิษและไม่เกิดออกซิไดซ์ได้ง่าย

( 3)   เมื่อไนโตรเจนที่อุณหภูมิต่ำกว่าไหลผ่านตัวถ่านหิน มันจะดูดซับความร้อนส่วนหนึ่งที่เกิดจากการเกิดออกซิเดชันของถ่านหิน ซึ่งสามารถชะลออัตราการทำความร้อนของถ่านหินและลดอุณหภูมิของตัวกลางโดยรอบ เพื่อให้การเกิดออกซิเดชันของถ่านหินล่าช้าหรือยุติลง เนื่องจากการทำลายสภาวะการสะสมความร้อน

( 4)   เมื่อก๊าซที่ติดไฟได้และระเบิดได้ในโกฟผสมกับไนโตรเจน ระยะการระเบิดจะค่อยๆ ลดลงตามความเข้มข้นของไนโตรเจนที่เพิ่มขึ้น เมื่ออัตราส่วนส่วนผสมของก๊าซเฉื่อยและก๊าซที่ติดไฟได้ถึงค่าที่กำหนด ขีดจำกัดบนและล่างของการระเบิดของส่วนผสมจะตรงกัน และส่วนผสมจะสูญเสียความสามารถในการระเบิด