ขอคารวะคุณแม่ผู้แสนธรรมดาแต่ยิ่งใหญ่

 ฉันยังจำได้ว่าเมื่อปีที่แล้วในช่วงที่บริษัทกำลังประมูลงาน เธอทำงานในขณะที่ป่วย โดยประสานงานทรัพยากรด้วยเสียงแหบพร่า และในที่สุดก็ชนะโครงการที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้นั้น เมื่อพูดถึงเรื่องงาน เธออาจดูเหมือนเป็น "หญิงเหล็ก" ที่กระตือรือร้นตลอดเวลา แต่เมื่อพูดถึงลูกๆ เธอก็พูดความรู้สึกนี้ออกมาเช่นเดียวกับผู้หญิงส่วนใหญ่เช่นกัน แต่ทุกครั้งที่เธอพูดถึงเรื่องนี้ ความรู้สึกผิดในดวงตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นจ้องมองอย่างมุ่งมั่นมากขึ้น เธอบอกว่าเธอต้องการเป็นตัวอย่างให้กับลูกๆ ของเธอและมอบแพลตฟอร์มที่ดีกว่าให้กับทุกคน บางทีการมุ่งมั่นต่อความรับผิดชอบทั้งในด้านอาชีพการงานและครอบครัวอาจทำให้เราเข้าใจถึงความอดทนและความอ่อนโยนของผู้หญิงในยุคนี้ และยังทำให้เราเข้าใจว่าเบื้องหลังความสำเร็จทุกอย่างนั้นซ่อนความยากลำบากและความพยายามเอาไว้